Kaletka łokciowa nazywana również ścięgnem łokciowym, to ścięgno, które biegnie wzdłuż zewnętrznej strony łokcia i jest odpowiedzialne za utrzymanie i stabilizację stawu łokciowego. Podstawowe przyczyny zapalenia kaletki łokciowej:

• uraz mechaniczny np. podczas długotrwałego opierania łokcia o stół lub twarde podłoże
• stany zapalne stawu
• infekcja bakteryjna z powodu zakażenia rany i zajęcia podskórnie leżącej kaletki.

Zapalenia kaletki obserwujemy również w przebiegu takich chorób jak: reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczycowe zapalenie stawów, dna moczanowa

Objawy:

Rozpoznanie problemów z kaletką łokciową przeprowadza lekarz ortopeda lub chirurg ręki. Do podstawowych objawów kaletki łokciowej należą: ból w okolicach łokcia, sztywność stawu, występowanie miękkiego guzka na końcu łokcia, trudności w wyprostowaniu lub zgięciu łokcia oraz obrzęk łokcia.

Diagnostyka:

Kwalifikacja do leczenia powinna być poprzedzona przeprowadzeniem wywiadu na temat czasu trwania i charakteru dolegliwości oraz wnikliwym badaniem przez doświadczonego ortopedę, chirurga ręki. Badanie obejmuje ocenę zakresu czucia, testy prowokacyjne i pomiar siły mięśniowej jak również dotyczy analizy w kierunku innych chorób i zespołów bólowych o podobnym charakterze dolegliwości. Pomocne mogą być badania dodatkowe: obrazowe jak RTG czy USG oraz badania elektrofizjologiczne.

Leczenie:

U pacjentów, u których zapalenie kaletki ma charakter nawrotowy, rozwiązaniem jest zabieg chirurgiczny – bursektomia, czyli wycięcie kaletki. Zabieg jest prosty, mało inwazyjny, lekarz specjalista usuwa wyrostek kaletki przez kilkumilimetrowe nacięcie , nie ingerując w jame stawu łokciowego.

Zalecenia po operacji:

Przez 24 godziny po operacji ważne jest, aby nie zamoczyć rany pooperacyjnej. Codziennie należy zmieniać opatrunki, przemywając ranę środkami odkażającymi i utrzymywać ją w czystości. W przypadku zaczerwienienia, obrzęku i wystąpienia stanu zapalnego należy skontaktować się z lekarzem. Po ok 10 dniach następuje wizyta kontrolna, podczas której zdejmowane są szwy, a lekarz ocenia proces gojenia się oraz przedstawia dalsze zalecenia dotyczące procesu rehabilitacji.