Uszkodzenie chrząstki stawu kolanowego może być spowodowane urazem (np. w wyniku skręcenia kolana), przeciążeniem lub procesem zwyrodnieniowym, który powstaje na przestrzeni kilku lat i może być wynikiem wcześniejszych urazów i kontuzji, lub powstać bez konkretnej przyczyny. Najczęściej dotyczy część przyśrodkowej ( wewnętrznej ) stawu kolanowego lub stawu rzepkowo-udowego.

Objawy:

Do najczęstszych objawów uszkodzenia chrząstki stawu kolanowego zaliczamy:

• obrzęk kolana
• ból kolana, który najczęściej nasila się podczas wykonywania aktywności fizycznej. Może również nasilać się w nocy i ma charakter przewlekły.
• sztywność stawu
• słyszalne „trzeszczenie” podczas ruchów kolanem, może sugerować uszkodzenie chrząstki powierzchni stawowej rzepki.
• uczucie „przeskakiwania” w kolanie

Diagnostyka:

Diagnostyka uszkodzenia chrząstki stawu kolanowego obejmuje zazwyczaj badanie fizykalne, analizę historii medycznej pacjenta, a także badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny (MRI) czy tomografia komputerowa (TK). Te badania pozwalają lekarzowi ocenić stopień uszkodzenia chrząstki, lokalizację problemu oraz zaplanować odpowiednie leczenie.

Leczenie:

Leczenie uszkodzenia chrząstki stawu kolanowego może obejmować różne metody, w zależności od stopnia uszkodzenia. W początkowym etapie stosuje się terapie mające na celu łagodzenie objawów i poprawę funkcji stawu np. fizjoterapię lub leczenie farmakologiczne – iniekcje osoczem bogatopłykowym , wiskosuplementację czy terapię komórkami macierzystymi. W przypadku nieskuteczności takiego leczenia wskazane jest postępowanie operacyjne. Zabieg obejmuje artroskopię, czyli małoinwazyjny zabieg stawu kolanowego, podczas którego lekarz wykonuje rekonstrukcję chrząstki z implantacją matrycy kolagenowej.

Zalecenia po operacji:

Po operacji uszkodzenia chrząstki stawu kolanowego pacjent zobowiązany jest do odpowiedniej rehabilitacji. Cały proces powrotu do pełni sił obejmuje okres od 6 do 12 miesięcy i podzielony jest na etapy. W pierwszej fazie pacjent porusza się o kulach, a następnie sukcesywnie zwiększa swoją aktywność, wykonując wskazane przez lekarza ćwiczenia wzmacniające. W trakcie rehabilitacji należy unikać obciążania stawu. W przypadku dolegliwości bólowych stosuje się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Regularne kontrole u specjalisty są niezbędne, w celu monitorowania postępu rekonwalescencji.