Uszkodzenia łąkotki
Łąkotka to struktura w stawie kolanowym, której uszkodzenie może być wynikiem kontuzji sportowej lub innego rodzaju urazu. Sama struktura łąkotki odpowiada za stabilizację i amortyzację stawu kolanowego oraz umożliwia w nim ruchy obrotowe. Do urazu dochodzi najczęściej w momencie gdy, zostaje skręcone kolano np. podczas uprawiania jazdy na nartach lub gry w piłkę nożną.
Objawy:
Objawy uszkodzenia łąkotki mogą obejmować;
- ból na wysokości szpary stawowej. Jeśli ból występuje przy wyproście oraz rotacji zewnętrznej, oznacza to zwykle uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej, a jeśli przy wyproście nogi oraz rotacji wewnętrznej, to wskazuje zwykle na uraz łąkotki bocznej.
- obrzęk stawu kolanowego,
- trudności w zginaniu lub prostowaniu nogi,
- uczucie niestabilności
- zaburzenie kontroli statyczności, pacjent odczuwa „uginanie się nogi”.
Diagnostyka:
Diagnostyka uszkodzenia łąkotki obejmuje zazwyczaj badanie fizykalne, wywiad dotyczący urazu, a także może wymagać badań obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny (MRI), aby dokładnie ocenić stan łąkotki i innych struktur w okolicy stawu kolanowego Lekarz może także zlecić inne badania, dostosowane do konkretnego przypadku np. testy kliniczne stawu kolanowego.
Leczenie:
Leczenie uszkodzenia łąkotki zależy od stopnia jej uszkodzenia. W przypadku łagodnych uszkodzeń, które mogą zagoić się same i wymagają jedynie czasu, zalecany jest odpoczynek, fizjoterapia i leki przeciwbólowe. W przypadku poważniejszych przypadków, zwłaszcza gdy istnieje ryzyko pogorszenia się stanu, może być konieczna interwencja chirurgiczna. Operacja w zależności od tego, która część łąkotki została uszkodzona obejmuje szycie struktury łąkotki w celu zachowania jej ciągłości po zabiegu oraz przywrócenia jej biomechanicznej sprawności lub w przypadku rozległych kontuzji oznacza usunięcie struktury i dokonanie jej przeszczepu.
Zalecenia po operacji:
Po zabiegu szycia łąkotki kolano zostaje unieruchomione w zgięciu 30 stopni przez okres 3 do 6 tygodni. Po ok. 4 tygodniach noga może zostać częściowo obciążona. Pełne obciążenie jest możliwe po osiągnięciu pełnego wyprostu w stawie kolanowym.
Procesowi powrotu do pełnej kondycji towarzyszy rehabilitacja i zalecone ćwiczenia fizyczne zgodnie z planem opracowanym przez ortopedę i fizjoterapeutę. W przypadku odczuwania bólu należy stosować leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Regularne wizyty kontrolne to podstawa w monitorowaniu postępu leczenia. Pacjent wraca do pełnej sprawności po ok. 3 miesiącach od momentu operacji.